10 qism

      Ertalab vaqtim bo’lmadi tel qilishga, to’g’rirog’i hohshim bo’lmadi. Anvarakani gaplari manga qattiq ta’sir qilgandi. Ishga kayfiyatim tushib bordim. Yo’lda hich nimaga ahamiyat ham bermadim. Ishhonaga kirdim. Bugun ikkinchi kun. Qizlar kulib turib kutib olishdi. Mandan vaqtli kevolishgan ekan. Man 15 min oldin keludim. Ular mandanam oldin kelishibdi. Sho’tda yotib qolishganmi bilmadim. Manam qovog’imni ochib miyg’imda tirjaydim. Qalesilar dib hol ahvol so’ragan bo’ldim. Manga yoqgan qizni ismi Sayyora edi. U ham jilmayib turib:

-          Yahshimiz. Nega buncha hafasiz.

-          Yog’e nega unaqa divos, ko’rmayapsizmi? Kulib turibmanku!

-          Ko’zlariz baribir siringizni sotib qo’yvotti.

-          Manda hich qanaqa sir yo’q. Ko’zlarim o’zi shunqa.

-          Kecha unday emasdiku. Yoki bizga qo’shilganizdan hafamisiz.

-          Osmondan tushganmisiz. Qattan oldiz bunaqa gaplarni. Nega hafa bo’laman. Hafamasman hich kimdan. Ko’zim o’zi shunaqa. Tug’ma. Onamni qornidan shunaqa bo’b tushgan. )))

-          Bilmadim. So’radimde. Namumcha jahliz burniz uchida turadi?

-          Burnim uchidamas qulog’im uchida turadi. Ushanga sizni gaplariz qulog’imga jahilli bo’b eshitilvoti. ))))

-          Biram gapga usta hazilkashakansize!

-          Sizdan o’tib qatga ham borardim.

-          Yana kulvosmi ustimdan?

-          Yo’q ustizdanmas. Yonizdan kulvomman.)))

Nimagadir bu qiz mni o’ziga yaqin olardi. Yoki manga shunaqa tuyildimi? Har bir gapida jilmayib gapirishga harakat qiladi. Ko’zimdagi mungni ham sezdi. Ertalab uyda onam ham sezmagandilar. Bu qizni nimasiir bor. Mani o’ziga tortvoti.... Uffff telefon jiringlavoti. Hyolni beliga tepdi... Lobarku! Hozir ishdaman keyinroq o’zim qivoraman dib etvordim. Ish o’z nomi bilan ish. Qoidalarni buzmaslik kerak. Uni ustiga ma’sulyatli joy. Xato qilmasligim kerak. Keyin Sayyorani oldida qizlar bilan gaplashsam "qizi” borakan dib o’ylidi. Manga yoqgan qiz man haqimda yomon fikrga borishi yahshimas hozirdan.

            Uyga kelayotganimda o’rtog’imnikiga kirib o’tishim kerak edi. Manga disk olib kegen dib etudi. Xozir o’zi uydamasakan. Telefon qiganimda 15 minutda kelaman o’tirib tur anaqisa Komyuterimni yoqib tayyorlab tur, ko’chirish kerak bo’gan narsalarni degandi. Hop dib uyiga kirdim. Odatda yaqin o’rtog’im bo’ganiga keyin yoshlikdan birga o’sib uyiga kirib chiqib yurganimdan taqillatmasdan eshikni ochib indamiy kirib boraverardim. Hoziram shunaqa qib eshikni ichkarisiga qo’limni tiqib ilingan temirini ko’tarib eshikni ochdim. Eshik ochildi, ichkarida chap tarafda qulpinaychi amakimni jonajon ketmonlari turardi. Chiroq yorug’ida tig’i yaltirardi. Ko’rib yurgim uvishib ketdi. Huddi hozir qorong’ida dalaga olib chiqib ishlatadigande. O’rtogg’im Dilshod uyda yo’qligi uchun qulpinaychi amakini ismlari etib chaqirdim. Hamid aka demasimdan o’tirgan xonalaridan chiqib keldilar. G’opporjondan boshlab qoldilar har doimdagidek. Dala ham esdan chiqmadi. Ertaga vaqtim bormi yo’qmi so’ramasdan ekologik toza havoga taklif qildilar. Man hop diyishdan o’zga yo’l topa olmadim. Keyin Dilshodni xonasiga kirib ketdim. O’zi uyligi 12-13 xonamiye ishqilib Dilshodga oxirgi uyni burchgidagi xona nasib aylagan. Xonasidan keyin qulpinaychi Hamid akani "ofislari (ishchi asboblar, turli ekinlar urug’i, umuman dala bilan bog’liq barcha narsa saqlanadigan xona)” joylashgan. Eshikdan kiraverishda bitta xona pustoy turadi. Undan keyin obshe ovqatlanib o’tiradigan, televizor turadigan xonaligi bor (boya Xamid aka ushatdan chiqib keludilar). Man Dilshodni xonasidagi kompiyuterni amallab yoqdim. Kompiyuterni komiyuterligi haqida o’zi haqi qolmabdi. Rasvoiy jahon bo’lib yotibdi. Hamid akani o’tirgan honalaridan ovozlari kelib turardi. Hamida aka o’larini bunaqa tutsalar ham baribir boshqacha odamlar. Uyim joyim, onam,  bolam chaqam dib qanchadan qancha orzularidan voz kechganlar. Eshitishimcha chet elga taklif qilishgan ekan. Lekin ular onalarini tashlab ketishga ko’zlari qiymay rad etgan ekanlar. Mana hozir hamma narsalari bor. Bitta odamga nima kerak bo’sa hammasi. Bola chaqa nevara, uy joy hammasi. Ayniqsa "Yaltiroq ketmonlari”. Manga eshitilayotgan ovozlaridan nimadandir norozidek bo’lib tuyuldilar. Cho’ta nimadir nito edi. Ahamiyat berdim ovozga. Hamid aka etardilar: "Man alohida chiqb ketaman. Manga televizor ko’rsatmayapsanlar, serial ko’raman diysanlar, buyoqda bolalar to’paloni,  o’zimga alohida uy quraman. Hovlini o’rtasiga, 2 etajli qilib, mani charchatvording” dib xotinlariga etardilar. Xotinlari kulib: "Voy voye, qachondan. Ana bo’sh hona borku ushanga chiqib yotvuring. Nevaralariz ham kirmaydi. HaHaha” dib gapirganlarini eshitdim. Albatta hazillashib gaplashishvotgandi. Lekin har bir hazilni ichida ham qandaydir ma’no borku dib o’ladim. Shuncha uyli honalari bor. Bo’lib chiqsa uydagi hamma a’zolariga bittadan hona to’g’ri keladi. Yana qanqa hona qurmoqchilar, boriga shukur qilmasdan diyrdim. Odamlar bor 1 xona uyda yashaydi "dom”da. Shu bir xona o’zi, xotini, 4 ta bolasi sig’adi. Shular ham noshukurlik qilmaydi. Ey Alloh berganingga shukur deydi. Boshpanam bor. Issiq sovuqdan asraydigan. Kelib oilam bilan yashayman. Yana manga nima kerak. Hammasiga shukur qilaman diydi. Boshqalarichi. Uy joyi yo’q. Kvartirama kvartira yurishadi. Oyiga zo’rg’a pul topishadi. Bir xillarida to’lay olishmaydi. Yana boshqa kvartiraga. Uni topa olmasachi. Qatga boradi. Ostanovkada yotadi. Ostonovka ham qishda bo’lamaydi. Sovuq. Ular orzu qiladi bunaqa 12 xonali uyni. Istaydi bir xonalikni iloji bo’lsa shuni. Lekin buni ular uchun iloji yo’q. Qattan topadi ilojini. Katta shaharga viloyatdan omad qidirib kelgan. Afsus ularni omad chetlab o’tgan. Balki qattadir kutvorgandir. Balki u uchun sinovdir. Bilmadim. Biladiganim u uchun uy kerak.  Man o’zim yashayotgan sharoitga shukr qilaman.... Dilshod keldi.

-          G’oppor o’tiribsanmi?

-          Ha kutib o’tiribman. Kelarding?

-          Mana endi 15 minut bo’ldiku.

-          Shu 15 minutda man adengdan qancha gaplar eshitdim sani dib.

-          Nima didilar?

-          Bilasanu har doimgi gaplar. Dala, ketmon i tak dele.

-          O’zing o’rganib qogansanku!

-          Ha. Etimde.. ey kompiyuteringga nima bo’lgan. Yonishi bir qiyin.

-          Ushanga sani chaqirdim. Telefoningni berib tur manikini puli tugab qolibdi,

-          Hop ma ol. Faqat vip qivormagin.

-          Nima 2 cent o’rtog’inga jalkami.

Chiqib ketdi. Man kopiyuterini to’g’rilab ichidan kerakli narsalarni topib yozdim. Virus bosib yotibdi bechora kompiyuterni. To’g’rilab bo’ldim chamasi yarim soatlarda. Dilshod kirib keldi. Hursand qo’lida mani telefonim. Ha desam. Lobar kim. Usha bilan gaplashdim telefon qilib qoludi. Zo’r qizakan. Manga muamilasi yoqdi. 

Davomi bor.