08:02 Men sevmaymanku! (Hikoya) Davomi | |
7 qism Ertalab ja boshqqacha turdim. Man bugun Lobarga tel qilib yalinmiman. U manga qisa omiman. Bu 1 urinish man uchun. Kutaman hozir tel qiladi. Har doimgi tel qiladigan vaqti bo’ldi. Mani "budilnikim” bo’b qogan oxirgi paytlar. (3-4 kundan tashqari). Mana nokia tune ham eshitilib qoldi. Iya boshqa ekan. Cho’rt. Manga yoqmidigan odam. Bir kun bo’sh bo’lsam qulpine chopig’iga chaqiradi. Keyin termiga, keyin o’rimi. Hozir nimaga ekana? Olmasam yugirib chiqadi. Ana tel qilib yurib kevotilar. Gap boshlidilar hozir har doim bir hil zapis. – G’opporjon uydamisiz. Chiqib qarashib yuboring. Qulpinega bormasak bo’lmaydi. Ertaga yomg’ir yog’sa qiynalib qolamiz (qiynalib qolaman disalar ham bo’lardi). Do’stingiz ishga ketuvdi, Ushanga sizni uyda bo’las dib chiqdim. Qarashasiza? (Bu safar nimagadir shu gaplarni ular bilanbirga oq’shilib hatosiz etdim.) Keyin man etdim ularga: – Amaki yozda qanaqa yomg’ir, havoda bitta ham bulut yo’qku. Yoki radiodan eshitdizmi? Sharqdan g’arbga esayotgan shamol yo’nalishini o’zgartirib, Sizni dalangiz ustida yo’mg’ir qo’shiqchilarini o’ynatib , terlatib suv tushiradimi? – Hazilni qo’ysangizchi. Hosil bo’lsa birga o’tirib , yiymiza. (har yili shu va’da, ish bo’lsa kel-kel, hosil pishsa tur yo’qol) – Hop diyrdimku..., lekin boradigan joyim bor. – Qattga borasiz ertalabdan? Uni ustiga bugun yakshanba. – Manmi, man (telefonimga qarab qo’ydim) , man uchrashuvim bor. Sevgan qizim bilan! (negadir kallamga shu fikr kelib qoldi.) – Ex nima qilasiz halitdan uchrashuvga chiqib, hali ko’p chiqas. Dalaga chiqb mazza qilib, toza havoda ishlagani nima yetsin. – To’g’rikuya, lekin u mani kutvotide, Hozir tel ham qilib qoladi (Aldab bulardan qutilmasam, dalada mani kuchli "quloq og’rig’i” bo’lishi kutilayotganedi. ) – Bir borgiz kemayapganini sezib turibmande. Telepon qiling man gaplashaman qiziz bilan. Man tushuntiraman. Shu payt Lobar tel qilib qoldi. Man olmoqchi emasdim. Ular qo’limdan chaqqonlik bilan tortib oldilar. Qaysi kinopkalarini bosdilar bilmadim. O’zi telefonni T harfini ham tushuna olmidilar. Telefondan Lobarni qo’ng’roqdek quloqni qomatga keltiradigan ALLO digan ovozi keldi. (Manimcha gromka govoritelni ham bosib yubordilar). O’ylab o’tirmasdan shoshib Allo didilar. Ular qo’larida ushlab gaplashvotilar, bechora tel qo’larida qo’llari bilan qaltirardi. Shunaqangi gapirardilarki telefon telefon bo’ganiga achinib ketardi. Mani nazarimda hozir telefon chiday olmi tushib ketadi yoki portlab ketadi. Yo’q unaqa bo’madi. Telim chidamli ekan. Qo’limga qaytib berdilar. Telefonim ulardan oganimda chang bo’lib ketgan edi. Qo’lari ham chang ekan qaramabman. Manimcha uyda ham ish qilib chivotgan bo’lsalar kerak. Lobarga nimalar deganlarini alas alas esladim. Adashmasam Lobarga mani uchrashuvaga boromidi, Kutmang, Sizni sevarkan ushnga bormoqchikan, uni kutmang, kechroq o’zi telefon qilarkan (mani nomimdan man etmadim ham hali, uje taqdirimni ham hal qilib qo’ydilar). O’ylab qoldim. Mani rejam endi nima bo’ldi. 1 rejam qulpinaychi amaki tomonidan yakson etildimi endi. Amaki ko’zimga shunaqngi yomon ko’rinib ketdiki, Ko’zimga bir INDES bo’lib ko’rindilar. Qo’laridagi ketmon ko’zimga uchi zaharlangan nayza bo’lib ko’rindi. Yuzim bujmayib lablarim to’lqin bo’lib bir birga borib keldi. Ko’zimdan yosh miltirab ko’rinib. O’g’zimdan VAAAAAAAA digan sado chiqdi. O’zimni qatga qo’yishni bilmadim. U yoqdan buyoqga yurardim oyog’im uchi bilan yerni tepib tepib olardim. Amakini yuziga qarasam hich qanaqa mimika yo’q. Shunaqa odam ham bo’larkande. Ular mani ko’rib nima qilsihlarini bilmadilar. Keyin turib turib mayli man keyinroq chiqarman, hali ishim pishmadi dib chiqib ketdilar. Man orqlaridan zato mani ishimni "pishirib ketdiz” dib baqirdim. Ketmonlari qoganakan. Orqlaridan 2 reys bilan uchirish niyatini ham qilgandimam. Qaytib kelib "Uchar” ketmonim qolib ketibdi dib olib ketdilar. Man qoldim endi 2 urinish qanaqa bo’larkan dib. Endi Lobarga tel qimasam bo’lmasdi. 2 urinishni keyin o’yliman. Telefonni olib gudok yubordim. Bitta gudok ketmadan Gudook o’rniga irshygan ovoz eshitildi. (Axir man uni sevishimni qulpinaychi amaki etib berdilar). Man uhhh didim. – G’oppor aka qalesiz. Nega boya telefonni o’zingiz olamadiz? – Yonimga yordamchi oludim. Telefonimga javob berishga. Nima sizni hafa qildimi? – Yo’q. Nega? Shunchaki hayron qoldimda. Man sizni ovozingizni eshitmoqchi edim. – Mana hozir eshitvosizku! Bundan keyin yana ham ko’proq eshitas. Maylimi? – Voy jonim bilan. Man faqat hursand bo’laman. – Siz hursand bo’lishiz uchun man jonimdan ham kechaman! – Hushomad qilayapsizmi? – Yo’q rostan. Man sizni sevamanku axir. – Hazillashayapsiz. – Ha hazillashdim. Lekin bu rost hazil. – Tushunmadim. – Tushunganizda yuzizdan bitta bo’sa ovolardim. – Uyaltirmeng. – Uyalganizda qizarib bir chiroyli bo’lib ketasiz. Man qattu sevib qolaman yana. – Ey boringe. – Qatga cho’lgami, sizni oldingizgami? – Ha keling yana. – Boraman. Sizni oldizga boraman. Faqat sizni oldizga. – Kelasizmi? – HA ey yo’q. Bilmiman. Bilaishga harakat qivomman. – Nimalar divosiz? – Qulog’izni yaqinlashtiring. – Nima? – Yaqinlashtirdizmi bir gap bor. – Ha. Tezroq ayting og’rib ketdi qulog’im. – MEN SIZNI SEVAMAN!!! SIZNI HECH KIMGA BERMAYMAN!!! (2 urinish tugadi. Endi 3 urinishni boshlash kerak.) 8 qism. Bilmadimu shuni etganimdan keyin bir seskanib ketdim, man uni sevarmushman. O’zimam gaplarimga ishonib ketiy didim. Telni qo’ydimde shuni eslab kulvordim. Rosa kuldim. Etgan paytim uni o’zini tutishini tasavvur qililb o’zimga kelomimande. Hali bu sanga holvasi dimoqchi ham bo’lamanu, hali vaqtlide. Endi 3 bosqich rejalarini tayyorlaymiz. Kim manga yordam beradi? Hozircha hich kim. Faqat o’zim. 3 bosqichga 2 hafta yetadi. Bu haftada uni shunaqangi shirin so’zlar bilan qulog’iga lapshalarni ilayki, shunaqangi muomila qilayki. Agar buni onam eshitib qolsa shu mani o’g’limmi, shunaqa shirin gapiradigan bo’lganmi dib shubhaga borsinlar. Yahshi gapga ilon inidan chiqadi.. Tufe Yahshi gapga Lobar aqldan ozadi. HA HA Ha. Oxirgi paytda kalla deb atalmush qovoq yaxshi ishlavotti. 2 hafta ham o’tdi. Bu ikki hafta Lobarga unutilmas so’zlarni hadiya etdim. Slovarimda yo’q so’zlar ham unga yetkazildi. Shunaqangi hursand bo’lib ketdiki. Man rol o’ynavotganimam esimdan chiqib ketdi. Yahshiyam telefonimdagi zametka ogohlantiruvchi signal berdi "Vaqt tugadi” dib, keyin man sharta qizil kinopkani bosdim. Lobar hayr diyishga ham ulgura olmadi. Man gapirgan gapimni butun umr esidan chiqara olmidi endi. O’zini boshqalar oldida shunaqangi olib qo’yadi endi, nega diganda Toshkentdan yigit ortirgan, uning fikricha. Lekin chuchvarani tugvotganda yahshi tugmabdi, pisirganda ochilib ketib chuchvarasi o’xshamadi. Man uni hamma hayollarini buzib tashiman. Endi 4 bosqich rejaga o’taman. 4 bosqichda endi man uni tark etaman. Ha bo’ldi shuncha gaplashgani. Mani telefonimdan ancha centlarni ketqazdi. Gap sentlarda emas, uni qanchaligida diydiku donolarni donosi, o’qiganlarni o’qitgan bir donishmand insonni ustozi bo’lmish MAN. Endi telefonni raqamini 2 kunga o’chiramiz. Boshqa nomerlarimdan birini qo’yib turaman, u tusha olmiy qiynalsin. Shirn gaplarim sog’inib tel qiladi. Lekin shirin gaplar o’rniga boshqa gap "Telefon xizmat ko’rsatish doirasidan tashqarida” ni eshitadi. To’g’ri bu unga ko’p. O’zi buni ham eshitishi kerakmas. Faqat mani bir narsa oylantirvoti. Man uni 2 kun tinch qo’ysam, u Shuhrat bilan topishib olmasmikan. Ko’ramiz 2 kun o’tsin. 5 bosqichda hal qilamiz Shuhratni ham. DAVOMI BOR | |
|
Всего комментариев: 1 | |
| |