17 qism

Keyin uhlab qolibman. 2 soatdan keyin tursam hamma yoq qop qorong’i. Ichkarida Sayida opamni Murod akani eslab yig’lavotganlari eshitildi. Keyin uyga chiqib ketdim. Uyda onam kutib o’tirgan ekanlar. Salom berib xonamga qaytib chiqib ketvotgandim. To’xta dedilar. Man ha degande qaradim. Ular:

-Qayerda eding

-Halima holanikida

-Halima holanikimi, yoki Sayida nikimi

-Ikkalasi ham bir uyda turadiku.

-Man sandan so’radim qaysi birinikida.

-Ikkalovligi ham bir uyda yashashadiku. Qanaqa qib bittasinikida bo’lishim mumkin.

-Bilaman nega kech qaytvossan?

-Uhlab qolibman.

-Qatta?

-Ayvonligida.

-Mahalladigalar nima deb o’ylashini bilasanmi o’zi?

-Yo’q. Mani ularni fikri qiziqtirmidi. Man Halima holaga yordam bervomman. Mani shu narsa hursand qiladi. Boshqa hech narsamas. Hayrli tun, yahshi yotib turing.

Onam hay haylagancha qoldilar. Man xonamga chiqib ketdim.

Yana chiqib yurvurdim. Kunim ushatda o’ta boshladi. Uy ishlariga qarashardim.  Yer chopish, darxtlarga qarash. Umuman hamma erkak qiladigan ishlar. Kunlar o’tib man 1 yilga cho’lga ishga ketdim. Kelgandan keyin ham chiqa boshladim. Halima hola ko’rib hursand bo’lib ketdilar. Yana oldingi qiliqlarini boshladilar. Man hozir kelaman dib qochib ketdim. Keyin kechki payt birrov ko’rindim. Halima hola Murodjon o’g’limlab 1 yil etmagan gaplarini hammasi etib chiqdilar. Ichlari rosa gapga to’lgan ekan. Keyin uyga kirib ketdilar. Man Sayida opam bilan yolg’iz qoldik. Bolalar alaqachon uhlashgan edi. Ular menga qarab ancha katta yigit bo’lib qolibsan didilar. Man:

-1 yilda odam o’zgaradide endi

-Ancha o’zgargansan. Soqol mo’yloving ham qalinlashib qolibdi. (Shu ko’rinishim Murod akaga o’xshabro ketardi. Endi ahamiyat beribman. Halima hola ham oldin Murod akani yoshliklarini ko’rgandak bo’lganlarda manimcha. Sayida opa ham oldingidan ancha o’zgarganlar yani oldingi homushliklari kamaygan, balki ko’nikgandirlar)

-(iyagimni silab) Hali soqol olishga vaqtim bo’lmadi.

-Ertalab ishga ketvotganinda olarsan

-Aha shunaqa qilaman.

-Nima gaplar endi. Bir yil nimalar qilding.

-Nimayam qilardim. Shu ishlar. Keyin telefon oldim. Ha bir Lobar digan qiz bilan tanishdim. O’zini lekin ko’rmaganman. (eshitib yuzlari sal g’amgin bo’ldi)

-Ko’rmasdan qanaqib tanishding.

-Telefon orqali. Lekin man u bilan vaqt o’tkazgani gaplashdim. Rosa ko’p savol berardi. Karochi zeriktirmasdi. Manam zeriktirmasdim. Ishqilib manga o’rganib qoldi.

-Ha. Qizlarni tez o’rgatib olasan.

-Bilasku. Kelib qolgan qushchani uchirib yubormayman. O’zi uchib ketmaguncha.

-Faqat qiynamaginde unaqa (ho’rsindilar)

-Qo’ying ushani. O’zizda nima gap.

-Manda hich gap. O’zing ko’rib turibsan.

-Ha ko’rdim. Hovliga hech kim qaramabdi. Ozgina u yo bu yoqni kavlabsiz (chopgansiz) )))))

-Ha kulvur. O’zing kiyim tika olasanmi. Ma igna olib tikchi.

-Qo’yinge. Mayli man ertaga chiqaman. Hovlini boshqatdan chopaman. Siz qarashib yuborasiz albatta. Hopmi?

-Nega qarashmasakanman.

-Bilamadimmmmm!~

Man uyga chiqib ketdim. Ertasi kuni uydan eng yahshi ko’rgan lapatka va ketmon (Qulpinaychi Hamid akaniki) ni olib keldim . ishni birinchi supurishdan boshladik. Halima hola Murodjonlab bir maqtab yana uyga kirib ketdilar. Sayida opa tezlik bilan supurar edilar. Man ortlaridan yer chopishni boshlab yubordim. Sayida opani oldin bunchalik hursand ko’rmagandim (Murod aka ketgandan keyin). Yana ham chiroyli bo’lib ketarkanlar, yuzlarida tabbasum bo’lsa. Ular supurib bo’lib manga sovuq choy olib keldilar. Keyin kulishib choy ichib o’tirdik. Halima hola chiqib bir birini sog’ibsanlarda didilar va yana kirib ketdilar. Hovlini chopib bo’lib keyin uyga ketish uchun ko’chaga chiqdim. Chiqsam ko’chada butun olam tashvishlarini hal qiladigan mahalani 6 ta g’iybatchi xotinlari turardi. Sharta manga qarab jim qolshdi. Man salom berib sekin uyga qarab ketdim. Orqamdan gplarni olishdi endi. Tishimni tishimga qo’yib jim ketdim. Eshitganlarim. G’opporam eri o’ldi endi kemidi dib bechora kampirni kasaligida foydalanib, Sayidani boshini aylantirib oldi. Boshqasi: Unaqamas Sayida G’opporni boshini aylantirgan har holda ersiz qiynalib qolgande (joyimda to’xtab bir so’kmoqchi bo’ldim. Keyin shaytonga hay berib yana ketdim). Yugurdim. Yugurdim. Uyga borib. Ertasi kuni ishga ketdim. Kelib yana Sayida opanikiga chiqdim. Yana chug’urlashib kulishib o’tirdik bu safar Halima xola ham bizlar bilan kulishib o’tirdilar. Endi ularnikidan chiqib ketvotganimda kulib hayrlashardim. G’iybatchi hotinlar nishonidan bu ko’rinishim ham chetda qolmasdi. (G’iybatchilarni o’rtasiga atom bomba tashasa bomba portlamasdan qochib ketadi uyalganidan, yoki nafratlanganidan.) yana yangi gaplaridan eshitardim. Ularni gaplaridan eshitganim:  Oxirgi paytda G’oppor serqatnov bo’lib qoldi. Yana boshqa erkaklar ham ko’p keladigan bo’voti. Sayida mahallani buzvoti. Ustidan yozish kerak uni..... (Jahllarim chiqib ketdi. Orqaga qaytib ichimdagi barcha "chiroyli” gaplarni yuzlariga aytdim. Qanaqasiga didim. Ahir tikuvchi bo’lsalar. Kiyim tiktirishga kelganlarni ham sizlar buzuqga chiqrasizlar. Sizlarni yomon ko’raman. Hayoliz buzuq sizlarmi. Alam qivotide sizga a . u ishlavoti. Puli bor. Siz ham ishklang undan ko’ra. Erizga achinsez bo’lardi. 4 yil oldin ogan shimi bilan ko’ylaklarini hali ham kiyadilar siz haftasiga yangi ko’ylak kiyasiz. Uyat emasmi. Man sizlardan uzr so’rayman. Yoshilarni hurmat qimasdan qattiq gapirdim, lekin bunga o’ziz majbur qildiz.)

            Shu zaylda kunlar o’tdi. Lobar bilan o’yinim alaqachon boshlangandi bu paytlar. Sayida opa bundan behabarlar. Chunki telefonimni bermasdim ularga.  Bir kun kechroq keldim. Sayida opanikida bir notanish erkakni ovozi va Sayida opani yordam so’rab baqirganlari eshitildi.