Добавлено (10.06.2013, 18:48)
---------------------------------------------
Tasbeh!

Xona burchagida bir maromda tasbex toshi chiqirlab ovoz beradi. So'ng shaq etib yerga tushadida xona saxnida shivirlagan ovozga xo'rsinish, burun tortib ox chekish nidolari eshitilib qoldi. Bejirim, to'qilgan yashil ipga qator terilgan tasbex toshlari saxarning mayin sabosida yayrab o'rin almashadi. Donalari barmoq orasidan sakrab tushganida uchqun otilib atrof yorishkandek bo'ladi. Tasbex toshlarining sho'xliklari xaddan oshib ip uzildi. Kaft ichida omonatkina bo'lib 14 donagina tosh qoldi. Qolganlari sakray-sakray quvlashib xar tarafga sochilib ketishti. Ularni birqanchasini mushk xidi kelib turgan barmoqlar terib oldi. Uch donasi yashiringan joyida qolib ketti. Biri tosh bo'lib oldi, biri tuproqqa belangancha jim yotipti. Ikkitasi sassiq o't ortiga yashirinib oldi. Avval shodon qiqirlayotkandilar, umidsiz yurib, bomdodga shoshib keta boshlagan mo'minning ortidan mayus qarab qoldilar. Ular tarafka bir qaragan nigox ortidan ''innalillahi va innailayhi rojiun! Bu xam yaxshilikka.. degan ovoz eshitildi.
Oradan ko'p kunlar o'tib, yomg'ir ostida daydigan bola yalt etib turgan, toshni qo'lga oldi. ''bu tosh do'damni tasbixiga o'xshar ekan.'' dediyu iziga qarab yugurib ketti.
- Oyi do'dam uydamilar?
- Yo'q qori, dadajonim machitga chiqib kettilar. Sizam Asr namozini vaqtida o'qib oling.
- Xozir oyjon men muxum ish qilyabman, savobli ish. O'ylaymanki Alloh kechiradi?
- Vaqtida o'qib oling halos. Ishiz keyin bo'ladi. Man kimga aytdim qori? Qayt bola. . !
Tuproqdan topilgan donachani cho'ntagiga solib, kissasini og'zini bekitib machit tomon yugurib ketmoqda. Donacha xar tarafga sakrab o'ynab boradi. Uzoqdan azon eshitildi. ''voy o'tirish kerak'' kissa qisilib qolganiga qaramay og'zidan yorug' kirib turibti.
- Xoy bola, nega oftobta o'tiribsan?
- O'tirin amaki, azon etkanda o'tirish kerak.
- Tur bolam, shoshilish kerak.
Donacha qorovulxona tokchasida qoldi. Bolacha har kuni do'dasiga ergashib jomega chiqadi. Namozdan so'ng qo'lida tasbex toshini tutib egasini topishni o'ylaydi.
Kuz xazoni to'kilib ulgurmay. . .
Ikkinchi tosh kimning qo'liga tushadi?

Добавлено (13.06.2013, 23:26)
---------------------------------------------
Qorovulxona derazasiga uch dona qilib ipga terilgan donalar osb qo'yildi...

Добавлено (21.07.2013, 00:55)
---------------------------------------------
Yulduzim!

Qarang osmonda yulduz uchyapti?!
Yulduzmas sevgilim bulut suzyapti!

Sen mening yulduzum men xira bulut. Uzoqlab ketyabam ilojim qancha? Sen xar kecha nomoyon izlaysan meni, men esa osmonga qaytmadim mudom. Endi men darxtlar yaprog'idaman, shuvullab nomingni solaman kuyga. Men endi dengizlar bag'rida tomchi, parchalab tashladi meni tabiat. Tunlarda sokin senga boqaman, nuringda parvona, jo'shib oqaman. Sog'inchim jo'sh urib senga talpindim, etagim tortqilar ummon be rahim. Kim ajrata olardi to'kilsa yoshim, tezroq kuydursaydi bobo quyoshim. Shunda yetardim uchub sen tomon, yuzlaring siypalab yulduzim mening. Yomon! Yomondur qora bulutlar. Yoptilar yuzingni, yopildi visol. Endi diydorin amridur maxol.

Добавлено (02.08.2013, 21:01)
---------------------------------------------
Shag'al
Yuragim. Bag'rimga bosib. Jiyaninga xavasim keladi. Juda chiroyli kulasan. Uni erkalaysan, sening xushbo'y isingdan burni qishadi. Senga qo'l cho'zaman be extiyor. Uni to'yguningcha o'pasan. Qanday odil shariat, na qadar qattiq qo'l qonunlar.

Добавлено (10.08.2013, 21:36)
---------------------------------------------
Millat vabosi.

Qiz bola sevmasin ekan. Chunki uning nozik tanasi ichra mardlik, sadoqat mustaxkam joy olar ekan. Ko'ksida nafrat o'tini yoqolmay Nargiza tunlari bedor yig'lardi. Endi uning quvonchi, ko'z yoshlarini artib qo'yadigan sevgilisi Sadriddin yo'q. U bilan gaplasholmaydi, unga atalgan to'rt qatorgina sms.lar yozolmaydi. Umr yo'ldoshi uni sochlarini mayin silab ovitadi. "Jonim yig'lamang. Hammasi yaxshi o'ttiku. Men sizdan minatdorman. Ko'nglim to'ldi. Nima uchun yig'lisiz? Axir men yonizdamanku, men sizni qalqoniz bo'laman. Oila azolarim... MEN SIZNI BIR UMR ARDOQLASHGA, SEVISHGA VADA BERAMAN" Nargiza kutilmagan mexirdan erib ketadi. Ich-ichidan "Sadriddin men sizni unutaman. Vada beraman. Men xaqiqiy baxtimni toptim. U meni birzum yolg'iz qoldirmaydi." deb turmush o'rtog'idan yoshli, sir to'la ko'zlarini olib qochadi. Allanechuk xotirjamlik, bir necha kunlik charchoqqa qorishib ketadi. Qolaversa bir necha daqiqalar avval tanasini bel quvvati tark etib bo'ldi. Tush ko'rib-ko'rmay cho'chib uyg'ondi. Xovliga chiqib ikki qo'shni nari-beri ko'chaga suv sepib, shupurib kirdi. Qayni otasini duosini olib oshxonaga chopti. Dasturxonga to'ydan qolgan noz-nematlardan qo'ydi, og'izga yoqadi deb quymoqga unadi. Bu orada qayni onasi tomoq qirib xonaga kirib keldi.
- Qizim charchamadizmi?
- Yo'q oyijon nega charchiman, sizga nima tayyorlab beray?
- Ovora bo'mang oppog'im borini yeb tugatilik. Uvol bo'masin.
- Kechirin oyijon quymoq pishirvomman.
- Yo'q maylin, yegiz kegan bo'lsa..?
- Turmadimi?
- Nomoz o'qivotudila. Xozir chaqiraman.
- Hay ishizni qilin. O'zi chiqadi.
Quymoq kuymasin deb olovni pasroq ushlab atalani soldi. Yog' shovullab, mayda donalar otib o'yin qilishni boshladi. Nargizani uzoqdan mudroq, horg'inlik bosib keldi. Ko'z pardasida hayolidan o'tkanlar suzib ko'rindi. Sadriddinning elektron pochtasida turgan manoli ko'z qarashli, foto surati aniq gavdalandi. Bir muddat o'zini sezmay nomalum muxit ichida vaqt bo'shlig'i orasida turib qoldi.
"- Sadriddin aka mana bir xafta bo'ldi.
- Nimaga bir xafta bo'ldi Nargizam?
- Sizni ovozizni sog'inib kettim." Ko'zidan oqgan tomchi yosh tovadigi yog'ga tushub shovullab, yana jim bo'lib qoldi.
- Nima pishirvossan ertalabtan?! Xonada kuyov bolani ovozi sadolanib eshitildi. - Yanami?
- Yo'q tutunga achishdi.
- Yo'g'ey, adam qaytdilami?
- Yo'q. Oyim turdila.
- Mani oyimde, o'rgan kuyov yosh boladek oyisiga erkalik qilib eshikdan chiqib ketti. - Choyni yengila, sovib qopti.

Добавлено (11.08.2013, 20:10)
---------------------------------------------
2-qism

Qizbola, ayolkishiga uy ishi ish bo'larmidi? Nargiza kun yarmiga bormay hammayoqni chinni-chiroqdek, yog' tomsa yalagudek qilib qo'yadi. Jo'shqin o'tayotkan kunidan, Sadriddinni o'zi tugul ismini xam eslamayotkanidan quvonadi. Biror qarindosh, qo'ni-qo'shni chiqsa shular bilan tanishadi. Yoki turmush o'rtog'i bilan uzoq suxbatlashadi. Sirlashadi. To'y o'tkaniga mana bir oydan oshdi. Kunlar uzayib, cho'zilib ketkandek tuyilishni boshladi. Nargiza xamon uyiga qo'ng'iroq qilsa yig'laydi. Singlisini ovozini eshitkan xamonoq Sadriddin xaqida gapirishini istaydi. Singlisi buni biladi, ammo aytolmaydi. Aytolmadi! Eslatishga xaqqi yo'q. Takrorlaydigan gapi "opa u endi yo'q. Uni unuting. U sizni baribir unutgan. Kelganizda go'shaknixam ko'tarmadiku?". Nargiza tunlari uxlashga qo'rqib qoldi. Uyqusida Sadriddini aytib yuborishdan cho'chiydi. Tunlari hayoli Sadriddinga xiyonat qilayotkandek tuyilaveradi. Hayoliga tunda Sadriddin bilan qilgan shirin orzulari keladi. Charchadi. O'tmishning taqibidan charchab bo'ldi. Sadriddinga qastdan qilgandek bazan eriga o'zi suykalishni boshlaydi. Yana hotiralar girdobida lazzat tatimay ko'zi yoshlanadi.
Nargiza endi xiyla ishlatishga majbur. Turmush o'rtog'iga shart qo'ydi. Telefonini qaytarib berishini iltimos oxangida talab qildi. Shubxalangan Zoxid ko'nmadi. "boshqa shart qo'yish xaqida o'ylamasin" deb bir-ikki yaxshilab tepkiladi. Nargizani ichi yonib ketti. Qani xozir Sadriddin bo'lsayu uni bag'riga bosib to'yib yig'lasa. Dardlari arisa. Hap senimi dediyu...
- Alo? Begim.
- Kim bu?
- Bu man Nargizaman. Tanimi qoldizmi? Nargizani ovozi yana mayinlashdi.
- Nargiza sizmisiz? Sadriddin nima uchun qo'ng'iroqga o'zi javob berganini bilmasdi. Usiz yashashga ko'nikib bo'lgandi. Telefonini avvalgidek ko'tarib yurmasdi, bazan uyida qoldirib ketadigan bo'lgandi.
- Man begim, sog'inib kettim! Nega telefonizni ko'tarmisiz?! Bilasizku sharoyitimmi. Oldingidek emas.
- Bo'ldi qilin. Kerakmas. Hayr! lekin aloqani uzolmadi. Kuchi yetmadi.
- Yo'q! Hazillashdim! O'lib turganim yo'q. Voy vo', shunchki do'stimdan xabar oliy dib telefon qildim.
- Yaxshi tinchmisiz?
- Nima qiganiz bu? Mani jaxlim chiqvotti Sadriddin!
- Nega jaxliz chiqadi? Sadriddin nimaga ishora bo'lganini payqab tursada, jiddiy oxangda suxbatini davom etirdi.
- Mani sizlamen. O'zimmi beganadek sezvomman.
- Chunki beganasan. Aloqa uzuldi.
Shunga o'xshash suxbatlar bazan soatlarga cho'zilardi. Nargiza hayotiga Sadriddin yetmayotkanini bod,bod takrorlardi.

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
Hozircha bu mavzu stop.

Добавлено (11.08.2013, 21:27)
---------------------------------------------
Sadriddinga ko'ngil qo'yib nega boshqasiga tegdi?
Maqsad faqat oila qurish... Tamom. Qizlargayam hayronman qolib ketmasa yoki qari qiz bo'lib qolmasa boldi ekanda.Ko'ngil qo'ymasdan turmush qurib bo'larkanmi...Konglida boshqa birov bo'lmasayamku tushunsa bo'lar...

O'ziniyam, boshqaniyam baxtsiz qilib oxiri gunohga botib ketibdiku.Kimningdir jufti haloli bo'lsa-yu boshqasini xayolidan chiqarolmasa .Tavba , bu aqlga to'gri kelmaydiku.
Men xuddi shu narsani tasavvur qilolmayman va tushunmayman.

Buni hayot deydilar...

Добавлено (11.08.2013, 22:08)
---------------------------------------------
Yashirin.!
Tunga belanib olsam qaniydi? Kunduz bo'lmasa, yashirin bo'lsam. Yuzimni ko'rmang, ayblarim bilmang. Bir umr siz uchun oppoq yashasam. Tunda bor bilaman yashirin xislar. Chiroyi boricha yonadi yal-yal. Bir umr yashasam yulduzlar bilan. Bulutlar bag'rida yashirin bo'lsam.
Odamlar dardini bilib yashasam. Malxami bo'lolsam bo'larmi ey tangrim. Oyoqqa tursalar bo'lib men sabab. Yo'q ko'rmasalar, yashirin bo'lsam. Tunning bag'rida bir umr qolsam.

Добавлено (30.10.2014, 13:30)
---------------------------------------------
Kampirshoni boblab so'ktim. Titragancha o'chib qoldi. Qo'rquvdan lovillab tursaham, ko'zini menga olazarak qilib qaraydi. Munkillaganicha yosh to'kadi. Har ko'z yoshi araqni tomchilashiga o'xshab ketadi. "Uy-joyingni qara" devdiyamki mana senga degandek eshikni qarsiratib tepib chiqib kelyabman. O'zingda mamashka qalelar?
Ey uzur do'stim, ona tuzumilar. Hafa bo'misan hammasiga anu kampir aybdor. Shuni ko'rsam hamma jodugar man uchun.
Ha, shunaqa degin.
O'zimni pulim bo'masayam, bervoraman-ku. Nechchi martta bozor qilib keganman, yo'q ko'rinmidi bizaniki. Anu ilon ketmaganda ikkilovi gaplashib o'tirishardi. Ketganiyam yaxshi bo'ldi, bitta tekin tamoq kamaydi.

Добавлено (09.11.2014, 01:56)
---------------------------------------------
Meni unitib qo'ydingiz.
-- Yomg'ir quyib yog'yabti. ho'rsindi Zafar. Ustidagi cho'ponini tortibroq yopinib. Ichidan soviq qottimi?
-- Yog'adida aka! Opam rahmatlikni, qanday beg'ubor qiz edilar. Osmon yig'layabti, har kim siqqan dunyodan shunday inson ketadiyu yig'lamasinmi?
-- 30 yoshida, bokira ketti opam bechora.  Haaaa! Chuqur ho'rsinish mayit haqidagi aytilgan aytilmay dilda qolgan etiroflarning tasdig'i bo'ldi. Ichkaridan mayitning yaqinlarini chaqirishdi. "yuzlarini ko'rib olay, jonim bolam, kimlarga tashlab ketyabsan?!"
Murodimga yettim.
-- Tinchlikmi?!... Yomg'irdan qo'rqasanmi?
-- Albatta qo'rqamanda! Voy dod! Oyijon! turmush o'rtog'ini quchoqlagancha titrab ketti. Yorining tomog'i ostidan asta osmonga mo'raladi. Yana chaqmoq chaqadimi degan havotirda ko'zlarini pirpiratib bulutlar ko'ksini nigohlari ila taftish qildi.
-- Jinivoyim, men bormanku nega cho'chiysan? kulimsirab kurtkasini ochib qizni o'rab oldi. Ayni vaqtda uni tanasini munosabatlardagi iliqlik, kimgadur, seni sevgan insonga keraklilik hissiyoti bilan birga mehir va rahmdillik tuyg'ulari chimchilagandek tuyildi. Ayniqsa ustunlik ko'zlarini biroz qamashtirdi. -- Chaqmoqni nimasi qo'rqinchlik?
-- Nima qilibti? Silar erkaksizlar! Quchoqlaganim yoqmadimi? Dadam bo'lganida boshimni silab, kaftlari bilan himoya qilib olardilar. shu damda qiz o'zini yigittan tortdi. Yuragidan qo'rquv ko'tarildi. Tongdan beri ko'ngli hira bo'lgani bekor emas ekan. Ana turmushga chiqqaniga bir hafta bo'lmay, o'rtalaridan gap oraladi.
-- Yo'q jinnivoyim..
-- Ha man shunaqa jinniman!
-- Unaqa demoqchimas edim! yigit hato qilib qo'yganini chundi. Qizni yelkasidan tutib bag'riga bosdi. -- Men boshqa narsani o'ylagan edim.
-- Hop, siz doim bir nimalarni o'ylab yurasiz. siniq ovozda --meni hech kim o'ylamaydi.
-- Jonim qara. Yomg'irni yog'ishini. Qo'shiq kuylayorkanga o'xshaydi. Bizga baxt tilab kuylayapti har bir yomg'ir tomchisi. Men qachon baxtliman bilasanmi? Ota-onam, singillarim va albatta sen kulganingda.
 Qizning g'uncha labiga shabnam tomchisidek yomg'ir qo'ndi. Qiz jilmayishi bilan u yalt etib ketti.
U kechiradi.
 -- Yomg'irni yog'ishini qarang. Chelaklab quygandekkina-a? Singlim nega jimsiz? Hayolngiz ham alla qayerda aylanib yuribti chog'i? yoshi 40ni qoralagan ayol bergan savollari no o'rin bo'ldimi deb, jimib qoldi.
-- Opa yomg'ir odamlarning gunohini yuvarmish. Shu gapda jon bormi? O'lsin, bandamiz, kimni gunohi bo'lmaydi. kupedagi yana bir ayol gapni uladi.
" Dardim meni ey odamlar,
Quloqlarni kar qiladur.
Quloqlarni berkitsangiz,
Bag'ringizni qon qiladur"
Yomg'ir yog'ib irmoqlarga aylandi. Kupe derazasiga tinmsiz naqsh chizib, shiddat bilan oqib o'tadi. Yoshgina boshidan kechirganlari bag'rini tilkalaydi. Kupeni tepa o'rindig'ida g'ujanak bo'lgancha extiyorini butunlay taqdirning izmiga tashlab qo'ygan.
"Exx men soqovga aylanib qolganman. Dardim og'ir, og'riqli. Alamlisi bu dardni o'zimga o'zim ortirganman. Sizlar aytgan yomg'ir tugul bo'ron turib qon-qonimni muzlatkandaham yuragimdagi og'riqdan to'lg'onaveraman. Azobiga arang dosh beryabman."
-- Ko'zlarga qarang? Yoshgina jussasiga qayerdan shuncha dardni ortirib olgan, hayronman. 40 yoshli ayol gung qotib o'tirgan qizning dardini his qildimi, yokim sarhat bilmas shamolning mayyin iplari tanasini qitiqladimi, yelkasidagi qalin ro'moliga biqindi.
-- Bu yoshlarning ishi sevishda opa. Biz sevmabmizmi? To'ydan keyin.. ayol nariroqdan pirpirab yonib turgan chiroq shulasiga qaradi. Birov eshitmayabtimi degan hadik bilan kupe eshigi tarafga nazar yugurtirdi. -- Nima deyatkandim? Men to'ydan keyin erimni ko'rganman. Ungacha dalada yuraverganmiz. Traktoridan bosh chiqarib so'kkani-so'kan edi. Shunga erga chiqaman deb sira o'ylamovdim. Keyin sevib qoldim. Menimcha ularam sevsalar kerak? 6ta bolalik bo'guncha sevib qolgandur?! dag'algina bu ayolning gapida ham jon bor. O'zi gapirib, gapi o'ziga nasha qilib kulib yubordi. "Shuncha gapni gapirding nega uyalasan?" deguvchi yo'q.
-- Ey sivisham bor bo'lsin. Qizginani axvolini ko'ring. Gapirsangchi qizim darding yengillashadi. Yomg'irham tinay demadi. Shundoq ko'nglimni xira qilyabti. Buyoqda seni mulzamligingdan nafasim siqyabti. Men axir onaman, shuyerda o'tiribmanu uyda kutib o'tirgan Vohobjonimni ko'ngli nima tusab o'tirganini bilyabman. Mana hozir Samarqand bekatidan ikki donagina bo'lsaham shokolad sotib olaman.
-- Opa qarang farishtalik qiz ekan. Istaralik ekan. Singlim turmushga chiqanmisiz? O'zim kelin qilardim. Ukam Toshkentda, insitutda o'qiydi. Ko'rib kelyabman,shu yil bitirib qaytsa to'yini qilardik. chapanalik yana pand berdimi, qiz javob bermadi, yuzidan manosi yanada qochdi. Labini tishlab ko'zini yumib oldi.
 Osmonimdan yog'ar yomg'ir, ko'nglim cho'kib bormoqda. Sen bevfo qaydasan boshim qo'yib baloga?
-- Tashqarida yomg'ir, chaqmoq qarsillaydi. Dunyo larzaga keldi. U tug'uldi. Aniq esimda. Ovozini eshitmadim, ammo jajji yuragini tiniq eshitdim. Bag'rimda yotkanicha ko'kragimni barmoqchalari qitiqladi. Tashqarida yomg'ir o'zini derazaga ura boshladi. Meni ogohlantirmoqchi bo'lgandek. G'uv-g'uv shomol esadi. Havotir bo'la boshladim. Unga bir korihol bo'lmasin deb quchoqlamoqchi edim, qo'limni sezmayabman. Nigohimni har yoqqa qarataman lekin uni ko'rmayabman. U yo'q edi. Birdan hushimga keldim. Tashqaridan derazamni chertib yomg'ir tomchilaydi. Uyimda, abgor holimda yotibman. Talvasaga tushib yana baqiraman. "Men tug'maganman! Men seni o'ldirganman bolam! Ming afsus, usha behayo yigitni uchratgan kunimdan nafratlanaman! Endi nima qilaman? O'tmishim qora, kelajagim qorong'u! Nimalar qilib qo'ydim?! Endi na ota-onam bor, na bir do'sti yorim.
 Shu zayilda oradan yil o'ttib bo'ldi. Trikligim sababini hamon anglab yetkanimcha yo'q. Balki gunohimni shu dunyoda yuvib yurgandurman? Har yomg'ir tomchisida usha hotiralar jilvalanadi. Yaxshi va yomon kunlarim yomg'ir yoqqan kunda o'tadi. Balki men yomg'irsiz yasholmasam kerak? Yo'q men yashashim kerak. Birovga kerak bo'lishni istayman. Men gunohkorman. Ammo menda ham yurak bor. Men ham odamman. Hammangiz kabi men ham hatolarimni tuzatishga qodirman. Nega menga bunday shavqat ko'zi bilan qaraysizlar. Achinib qaraysizlaru, ichingizda meni ko'ksimdan itarishni istaysiz. Men ko'zingizga yomg'ir ostida nochor qolgan tilamchidek ko'rinaman. Kiyimidan loyqa suv oqib turgan boladek meni turkilab, yana ko'chaga haydaysizlar. Lekin men sizlardan hafa emasman. Men o'z yo'limni izlab yurgan ojiz bandaman. Yomg'ir yoqanda burningizni bir qitiqlab so'ng yo'qolib qolgan ifforman men. Unutmang odamlar osmondan barchamiz tushamiz yomg'ir qor kabi. Birlashamiz zamin sathida, turli oqimlarga qo'shilib oqib ketamiz. Vaqti kilib albatta zamin bizni bag'riga oladi.
 Bolalar.
 -- Najmiddin uyga kir. Shamollab qolasan.
-- Oyi yomg'ir bilan biroz o'ynay.
-- Ustinga kurtkangni kiyib, qalin ishton kiyib ol keyin o'ynayverasan. Tez uyga kir.
-- Eeeyy, oyijon men uyga kirib ketsam yomg'ir ketib qoladida.
-- Shu yomg'ir bilan uyda o'ynasang bo'lmaydimi?
-- Uyimiz yomg'irga torlik qiladi. Biz u bilan quvlamachoq o'ynayabmiz.
-- Hoziroq uyga kirmasang dadangni jaxlini bisana?
                                           ***
-- Dada boya yomg'ir bilan o'ynadik.
-- Shundaymi? Voy ajoyib o'g'lim mani. Bildim o'ynaganingni.
-- Oyim baribir aytib berdilarmi?
-- Yo'q, o'zim bildim.
-- Qanday qilib dada?
-- yomg'ir do'sting burningni uchiga o'tirib olganmi, yiqilib ketyabti. Uni berkitay deb burunni tortyabsanu, u lip etib chiqib qolyabdi.

Добавлено (06.12.2014, 17:27)
---------------------------------------------
Rostini aytsam bunga ishonmasdim. U buni tasdiqladi. Lekin bu kinoda ekanini aytkanida rosa kuldik. U tobora meni o'ziga maxliyo etib borardi. Deyarli har kuni u bilan uchrashar edim. Aqildan ozgandim.
P.s Boshlandi.

Добавлено (07.12.2014, 13:08)
---------------------------------------------
Unga tuyg'ularimni aytmasam chidolmasdim.
- manga qara, man sani sevib qoldim.
- nima bo'bti. Mani hamma sevadi.
- yo'q mani chunmayabsan, birga bo'lishimizni hohlavomman.
- ... Hmm niyatiz shumidi? Man ochiq gapirganimga, to'shakka yotadi deb o'yladizmi? Unutmen mani kallam hali joyida. dediyu o'rnidan turmoqchi edi qo'lidan tutib joyiga qaytardim. Kayfiyati qattiq buzuldi. Hafa bo'ldi.
- yo'q mani noto'ri chundin.
- ey bilaman, gapirmen! Niyatilani etasila, yopishib ketadi, o'lib turibti dib o'ylisizde a? Yesli cho "mani noto'ri chundin, uyog'idi buyog'idi. La la, la la" dib vaziyatdan chiqib ketasila. Man bazilaga o'xshab o'ldim kuydim qizmasman.
- o'v o'zini bosvol! Kim sani to'shakga tortqiladi?! shunday dedim. Noqulay ahvolda qoldim. Kutilmagan vaziyat bo'ldi. Hammasi oddiy shunchaki etilsa bo'lib ketaveradigandek tuyilgandi. Sabohatni qo'lini so'ragandim. Noto'ri chundi.
- Yaqinlarimdan qochib bitta siz bilan gaplashyotkan edim. Siz bo'lsez man haqimda yomon hayolda yurgan ekansiz.
- yo'q, mani eshitmayabsan. "Birga bo'lish" degani jinsiy aloqaga ishoramasku? Kecha eslab ko'rsam tanishganimizga yarim yildan oshibti. Shunga o'ylagandimki...
-- Qiz eshitib jim o'tiraverdi. Hayoliga ko'p bor kelgan bunday hayollar. Suhrob meni sevarmikin deb o'ylab qolardi. To'g'ri tanishganlariga yarim yildan oshdi. Bu orada, Sabohat ancha tuzaldi. Avvaliga yashash umidi so'ngandi. Suhrobni uchratib yana yashashga rag'ati oshdi. Be davo dard deganlari asta chekindi. Qon taxlili toza chiqdi. Doktorlar horijdagi spid markaziga ham qon namunasini yuborishgan. Yana bir necha haftadan so'ng navbatdagi qon analizini topshiradi. Agar yana ijobiy ko'rsatkich bo'lsa to'laqonli hayotga qaytadi. Lekin Suhrob bulardan be habar. Sabohat aytgisi kelgandi, lekin doktorlar kasalini sir saqlashni qatiy talab qilishgan.

Добавлено (15.12.2014, 02:26)
---------------------------------------------
Kichik tanafus vaqtida nana bu hikoyga ko'z yugurtirasiz. Hikoyam bir qizning nomidan yoziladi.
(Sadoqat)
Sinfga yengi qiz keldi. Maktab yillarini siz ham eslarsiz. Hozir ular qanday bilmadim-ku, lekin biz maktabda o'qiganda, sinfdoshlar o'rtasida sevgi bor degan gapdan uyalar edik. Shunday bo'lishini qanchalik hohlasakda, shu barobar bu peshlashlardan qochardik. Lekin baribir u siz bo'lmagan. Murg'ak qalblarda, sevgi chechak ocharkanu, buni inkor etishga urinarkan ekanlar. Bazan hiyonat, albatta javobsiz qolgan sevgi uchun ko'z yosh to'kiladi. Bular ham shirin yolg'on, ajib hotiralar. Kelajakda triklik uchun bir sabab bo'ladi.
Siz ham usha kunlar tasiriga tushgan bo'lsangiz, hikoyamni davom ettirsam. Maktab kundaligidagi bitiklardan birini o'qiymiz.
8-sinf. Sinfga yengi qiz keldi. Sinf rahbarimiz uni tanishtirib bugun kelmagan Davronning o'rniga o'tkazib qo'ydilar. Tanafusdan so'ng Davron paydo bo'lib qoldi. O'ziga ishongan, g'irt bezori bo'lsayam, o'qituvchi mavzuni so'rasa uzuq-yuluq qilib bo'lsa ham chuntirib beradi. Sinfdagi boy bolalardan biri. Bugun yana yangi kiyinib kepti. O'ziga yarashkan. Nima kiysa yarashadi. Ana o'zini joyiga borib o'tirmoqchi.
Hammani ko'zi ularda. Shivir-shivirda ularni savol javobi aniq eshitilib turibti. - Sizni joyizmi? Mani ustoz shu joyga o'tkazdilar.
- Manga farqi yo'q sur! Davron jismoniy tarbiya fo'rmasidan boshqa hech nimasi yo'q rugzagini partaga tashladi.
- Axmoq, deb shaxt bilan o'rnidan turib, sinf eshigi oldida bir nima dedi. Sinfda shovqin ko'tarilgani bois yaxshi eshitolmadik.
Davron bir qizni ortidan chiqishga or qildimi, "o'zini onangni" deb joyiga o'tirmay hamtavoq bollar safiga qo'shildi. Ajab bo'ldi. O'zlaricha malikalardek bizni mensimayotkandi. Qo'ng'iroq chalingach Dars boshlandi.
Oradan bir oy o'tib, Latofat haqida mish-mishlar bolalab bo'ldi. Bizni sinfga kelgunicha mingta maktabdan xaydalgan ekan. O'zidan so'rasak uyimizni ko'p almashtiramiz deb maqtanuvdi. "Qozonga yaqin yursang.." faqat bugina emasdi, kuzatib tursangiz, bizlardan ko'ra o'g'il bolalar atrofida ko'p aylanishadi. Davronga-ku tirjaygani tirjaygan. O'l suzilmi. Koshki Davron sani nazariga ilsa. Yo'q afsuski.. Davrondan bunaqasini kutmagandim. Oradan bir necha kun o'tib, o'g'il bollar doskani oldiga parta qo'yib ikki varroqga yozilgan sevgi maktubini ilib qo'yishdi. Latofat past bo'yli bo'lgani uchun stul qo'yib chiqqan edi bo'yi yetmadi. Partani suraman degandi bollar qarshilik qilishdi. Sharmanda bo'ldi, hozir dod deydi deb o'ylagan edik, ensasini qotirib Davronning partasiga borib o'tirib oldi. Xatni o'qidik. "Sevgilim Davron aka, men sizni shuqadar sevamanki, bir minut uyoqda tursin, bir sekund ham yashay olmayman. Siz meni borlig'im, birinchi va yagona muhabbatimsiz. Iltimos, imkon qadar tezroq qaytib keling. Sizni kutib sevib qoluvchi sevgilingiz Latofat" sinfda har xil ovozlar bo'lib ketdi. Birov kulgan, qizlardan kimdur yig'lab ham oldi. Shu payt xonaga Avzal sinfdoshimiz kirib keldi. Hammaga bir-bir qarab chiqib, ayyor tabassum bilan Latofat tarafga yurdi. "o' javob xati keldiku" dedi Nargiza bizni qarsakka undab. Bizga bu ishi yoqqanini payqab "buniyam osilik, hammamiz o'qimiz" deb qo'shimcha qildi. Avzal esa juda muhim vazifa bajargan odamga o'xshab bu juda maxfiy dedi. Latofatni qulog'iga pichirladi. U esa urushdan eri qaytgandek ko'ziga yosh olib tashqariga chopti. Derazadan kuzatib turdik, ular maktab hovlisida uchrashishdi. Latofatni ko'z yoshlarini Davron dastro'moliga artib qo'ydi. Menga og'ir botti. Durdonani sevaman degandayam ishonar edim. U boy, go'zal qiz. Bu churrindiga o'xshash qizni nimasini sevib qolgan? Avzal ular atrofida o'ralashib yurib Davronni buyrug'i bilan "anavini" sumkasidan bir nimalarni titib, olib chiqib ketti. Avzal tushgach shoshib qayoqadur ketishti. Latofat esa ko'zi jiqqa yosh bilan sinfga qaytdi. Partaga bosh qo'yib, xo'ngrab yig'ladi. Shu paytda unga juda rahmim keldi. Qizlar uni yupatishni boshladik. Latofat bizni yorib o'tib tashqariga otildi. Uyiga ketkani aniq. Men ham shunday qilgan bo'lardim. Agar menga shunday qilsalar...
Hayolimni Avzalga berilgan savol buzdi.
- Davron qani, Meliyev?! Yana compyuter o'ynagani kettimi? Tez chaqir, compyuter! ustozimiz kompyuter so'zini shu qadar urg'u berib aytkanlaridan o'zlariyam suyinib kettilar. Chunarli, demak Davron qiz sho'rlikni aldab pulini olgan. Yana chet elga ketvomman dib compyuterxonaga kirib ketkanga o'xshaydi.
9-sinfga o'tkanimizda bu sevgi qissasi yakuniga yetkandi. Latofatni biz, hojat xonada, maktabning pana joylarida, yoki hiyobonda paralel sinf bolalari bilan bazan umuman begona yigitlar bilan quchoqlashib turganini ko'rib qolardik. Davron esa uni xonaga qamab olib, lablaridan bo'sa olib yalashib yulqashganlarini ko'rib qolishibti. Ertasigayoq Latofat sochi kal bo'lib darsga keldi. Uyalmaydiyam. Hammamiz birgalikda, uni quvib soldik. Davron uni yonini olishni o'ylamadi ham. Qo'ldan qo'l bo'lib ketkan Latofat, og'zida yuqumli yaralar toshib ketkanligi uchun maxsus kasalxonaga yotib davolandi. Bitiruv imtixonlari, so'ngi qo'ng'iroq, bitiruv oqshomiga kelolmadi. Biz usha vaqda u qilgan ishlar gunoh ekanini bilar edik. Lekin oradan vaqt o'tib oilalik bo'lgach uning qiliqlari naqadar jirkanch ekanligini chundim. Turmush o'rtog'im bilan men ular qilgancha paskashlikka bormadik. Ular esa nomahram bilan, ko'cha ko'ylarda, ilim olinajak maskanda bu fohish ishlarini qilganlari aqilga sig'maydi.
Tamom.

Добавлено (27.03.2015, 03:21)
---------------------------------------------
Ro'yo(bo'lmaganhaqiqat)
Shunday bo'ldiki avto halokatdan so'ng yigit hayotdan ko'z yumdi. Qiz bu judolikni juda og'ir ko'tardi. U xamma narsadan voz kechdi. Faqat joni yaratganing qo'lida bo'lgani sabab hali hayot turibti. Tunlari uxlamas, deyarli hech nima yemay qo'ydi. "Qaniydi" deydi qiz sho'rlik. "-Yana bir marotaba ko'rsaydim, faqat bir marotaba. Usha kuni xafa qilganim uchun kechirim so'rar edim."
Yigit va qiz usha kuni urishib qolishgandi. Faqatgina so'z talashib, qizning aytgani maqqul ko'rilmagani sabab bo'ldi. Qiz achchiq gapirdi, yigit achchiq qilib ketib qoldi. Ammo rishta uzilmadi. Sevgilari qalbda o'z o'rnini begona tug'ularga bo'shatib bermadi. Qiz aybini bilib yigitga umidvor tikilib turardi. Yigit esa "seni sevaman faqat sabir qil" deya shivirlab ketardi.
Shularni eslab qizning tanasi yana azobga to'ldi. Dod deb yig'ladi. Quloqlari ostida birov, yigitning ovoziga o'xshash shivirlar "uni Allohdan so'ra, U mo'jiza beruvchi yagona Zot." deb shivirladi. Qiz shunday qilaverdi, tokay marxumni ko'rmaguncha. Yigit ko'rindi. Qiz undan kechirim so'radi. Uni biror so'z aytishini yalinib so'radi. Yigit gapirdi. Qiz undan ketmasligini iltimos qildi. Yigit qoldi. Bir laxzalik diydor qolgan mo'jizalarni yetakladi. Shunday bo'ldiki qiz yonida turgan sevgilisini o'lganini butunlay unutib qo'ydi. Oshiqona suxbatlar yana zeriktirdi va yana aytishib qolishdi. Qiz jaxil ustida, Yaratganing rahmi kelib in'om etgan mo'jizasini shaytoniy so'zlar bilan haqorat qilib qo'ydi. "Bunchalik yomonsiz! Shundayligizdan hudo ham sizni qabul qilmadi! Nimagaham sizni tirilishingizni istadim!?" deya so'zlari o'ziga nasha qilib kuldi.
Yigit g'oyib bo'ldi. Qiz avalgidanda yomonroq axvolda nochor qoldi. Qancha vaqt o'tmasin sog'inchi yengil tortmadi, qanchalik yomon axvolga tushmasin unga telbalik yetmadi